بازار سهام چین در وضعیتی نامطمئن به سر می‌برد. این بازار ارزان به شمار می‌رود، اما در حال آزمایش کف قیمتی‌ای است که در اواخر سپتامبر مشاهده بود. این روند می‌تواند در هر جهتی حرکت کند؛ چرا که سرمایه‌گذاران ممکن است به دلیل کمبود گزینه‌های جایگزین، دوباره به این بازار روی بیاورند.
بهترین راه برای ارزیابی وضعیت چین، بررسی گزینه‌های موجود برای سرمایه‌گذاری است:
- سهام: قیمت سهام ارزان است و امسال عملکرد خوبی داشته، اما برای سال‌ها با مشکل مواجه بوده و اعتماد سرمایه‌گذاران از بین رفته است.
- اوراق قرضه: اگرچه بازدهی کل خوبی ارائه داده‌اند، اما با بازده 1.73 درصد، چشم‌انداز افزایش قیمت سرمایه اندک است.
- املاک و مستغلات: این بازار که همواره گزینه سرمایه‌گذاری مورد علاقه عموم بوده، دچار افت شدید شده است.
- طلا: یکی از معدود برندگان است و خریدهای تازه بانک مرکزی چین این روند را تقویت کرده است.
- آتی کالا: بازارهای آتی داخلی چین که مستعد حباب‌ها و سقوط‌های شدید هستند.
- اوراق بهادار خارجی: عبور از کنترل‌های سرمایه‌ای چین تقریباً غیرممکن است.
در کنار برخی برنامه‌های محدود برای سرمایه‌گذاری‌های خروجی، تنها راه‌های غیررسمی مانند بیت کوین در بازار سیاه باقی می‌ماند. برای سرمایه‌گذاران نهادی، گزینه‌های پیش رو بسیار محدود و در عین حال پرریسک است.
در این شرایط، نقدینگی زیادی در حساب‌های بانکی انباشته شده است، اما این سؤال مطرح می‌شود که چه زمانی آزاد خواهد شد؟ وال استریت ژورنال امروز به دنبال کاهش بازده اوراق قرضه، از حالتی مشابه «افسردگی اقتصادی» در چین یاد کرده است. دولت امروز متعهد شد که هزینه‌های خود را از 3 درصد به 4 درصد تولید ناخالص داخلی افزایش دهد، اما این اقدام تاکنون تأثیر محسوسی بر بازار نگذاشته است.
وال استریت ژورنال می‌نویسد:
در واقعیت، کسب و کارها برای سر پا نگه داشتن خود تلاش می‌کنند، مردم به شدت برای یافتن شغل دچار مشکل هستند و شهرداری‌ها در بدهی غرق شده‌اند. حتی کارمندان دولت هم حقوق خود را دریافت نمی‌کنند.
این گزارش همچنین نسبت به نرخ رشد رسمی 5 درصدی ابراز تردید کرده است.
از سوی دیگر، این احساس وجود دارد که دولت چین منابع خود را برای یک جنگ تجاری احتمالی ذخیره می‌کند، اما در عین حال نوعی بی‌صبری نیز در فضای اقتصاد دیده می‌شود.
وال استریت ژورنال همچنین خریداران اصلی اوراق قرضه چین را معرفی می‌کند: پکن به بانک‌های دولتی، شرکت‌های بیمه و صندوق‌ها برای حمایت از اقتصاد تکیه دارد. در واقع، این که مؤسسات به عنوان خریداران اصلی اوراق قرضه دولتی عمل می‌کنند، ترجیح می‌دهند پول خود را در این اوراق قرار دهند تا اینکه آن را برای پروژه‌های تجاری یا فعالیت‌های دیگر به کار گیرند.
یکی از بانکداران چینی در این رابطه می‌گوید:
در شرایطی که تقاضا این‌قدر ضعیف است، در چه چیزی باید سرمایه‌گذاری کرد؟
وضعیت ناامیدکننده‌ای است.
