در بازارهای جهانی، کشوری که بتواند فرآیند ساخت و ساز را تسهیل کند، برنده دهه آینده خواهد بود. این موضوع به ویژه در بازار ارزهای خارجی اهمیت دارد. اگر بخواهیم یک نظریه ساده برای معاملات دهه آینده در فارکس ارائه دهیم، این است: روی کشوری سرمایهگذاری کنید که ساخت و ساز را آسان کند.
در حالی که ۲۵ سال پیش دبی تقریباً چیزی برای نمایش نداشت، امروز شاهد آسمانخراشهای متعدد، بزرگراهها، مترو و پروژههای شگفتانگیز است. چین نیز همین روند را در دهها شهر و سراسر کشور دنبال کرده است. در مقابل، جهان توسعهیافته درگیر بوروکراسی بیپایان است و هر تلاشی برای ساخت زیرساختها با هزینههای سرسامآور و تاخیرهای طولانی مواجه میشود. این روند در حال تغییر است و نگرانیهای محیط زیستی در حال کمرنگتر شدن هستند.
مارک کارنی، که احتمالاً نخست وزیر بعدی کانادا خواهد بود، در کمپین خود سعی دارد این روحیه را تقویت کند. او در تبلیغات خود میگوید: «دولتهای خوب به شهروندان خود قدرت میدهند تا چیزهای بزرگ بسازند.» این پیام میتواند در بسیاری از کشورها طنینانداز شود، اما مشکل اینجاست که سیستمهای بوروکراتیک و قضایی به قدری پیچیده هستند که تغییر آنها بسیار دشوار است. به عنوان مثال، در کانادا، سیستم تقسیم قدرت بین دولت فدرال، استانی، شهری و جمعیت بومی باعث فلج شدن کشور شده و هزینه یک خط لوله ۷ میلیارد دلاری را به ۳۵ میلیارد دلار افزایش داده است.
این داستان در سایر کشورهای توسعهیافته و حتی در حال توسعه نیز تکرار میشود. به عنوان مثال، ساخت معادن در بسیاری از کشورها بیش از ۱۰ سال طول میکشد.
پس چه کشوری برنده خواهد شد؟
- ایالات متحده: با وجود هزینههای بالای نیروی کار و املاک، آمریکا دارای منابع مالی عمیقی است و میتواند هزینههای بالاتر را بهتر تحمل کند. ترامپ نیز در حال استفاده از قدرت اضطراری برای تسریع در آمار مجوز ساخت و ساز است.
- بریتانیا: روحیه قویای در این کشور برای تسهیل ساخت و ساز وجود دارد، به ویژه در زمینه انرژی هستهای. با این حال، لندن بخش بزرگی از اقتصاد را تشکیل میدهد و اجماعی برای تخریب محلهها برای زیرساختها وجود ندارد.
- استرالیا: این کشور در بخش معادن موفق عمل کرده و به بازارهای آسیا نزدیک بوده، اما هزینههای املاک بسیار بالا است.
- اروپا: این قاره فرصت بزرگی دارد، اما پراکنده است. اگر کشوری مانند آلمان یا ایتالیا بتواند پیشرو شود، میتواند الگویی برای دیگران باشد.
در نهایت، اگر کشوری بتواند با ساخت شهرهای برنامهریزی شده یا پروژههای عظیم، این روند را آغاز کند، میتواند به مقصد جذابی برای سرمایهگذاری تبدیل شود. برای الآن، تنها میتوانیم نظارهگر باشیم و منتظر بمانیم تا ببینیم کدام کشور این چالش را میپذیرد.