پس از انتشار داده‌های #PCE آمریکا، یورو به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۲۱ صعود کرد و در برابر دلار به محدوده 1.1747 رسید؛ حرکتی که نشان‌دهنده تضعیف تدریجی دلار در سایه ترکیب نگران‌کننده‌ای از افزایش تورم هسته‌ای و افت مصرف و درآمد است.
چرا این داده‌ها مهم‌اند؟
تورم هسته‌ای در ماه مه اندکی داغ‌تر از پیش‌بینی ظاهر شد (2.7%+)، اما هم‌زمان مخارج و درآمدها نسبت به ماه قبل افت کردند. این ترکیب کلاسیک سناریوی رکود-تورمی را تقویت می‌کند: رشد اقتصادی کند می‌شود، ولی تورم همچنان بالاتر از هدف می‌ماند.
این وضعیت فدرال رزرو را در تنگنا قرار می‌دهد؛ از یک‌سو اقتصاد ضعیف نیازمند کاهش نرخ بهره است، اما از سوی دیگر، تورم اجازه چنین کاری را نمی‌دهد.
بازارها فعلاً روی کاهش حدود ۶۵ واحد پایه‌ای تا پایان سال حساب باز کرده‌اند، هرچند خود فدرال رزرو تنها یک کاهش نرخ را به‌طور ضمنی پیش‌بینی کرده است.
شواهد ضعف مصرف‌کننده فقط به آمار دولتی محدود نیست. شرکت‌هایی مانند “تارگت” و Couche-Tard نیز اخیراً هشدار داده‌اند که مصرف‌کنندگان کم‌درآمد در آمریکا تحت فشار شرایط اقتصادی، خرید خود را کاهش داده‌اند.
در کنار داده‌های #GDP سه‌ماهه اول، اکنون تصویر روشنی از تضعیف سمت تقاضای اقتصاد آمریکا در حال شکل‌گیری است و این همان چیزی است که بازار ارز را دگرگون کرده.
