حفاری‌های نفتی در خلیج مکزیک شرقی متوقف خواهد شد

رئیس‌جمهور جو بایدن قصد دارد با اعلام یک ممنوعیت گسترده، توسعه حفاری‌های نفت و گاز جدید در مناطقی به وسعت ۶۲۵ میلیون جریب (۲۵۰ میلیون هکتار) از آب‌های ساحلی ایالات متحده را متوقف کند. این ممنوعیت که روز دوشنبه اعلام خواهد شد، فروش حقوق حفاری در مناطق خاصی از اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و خلیج مکزیک شرقی را شامل می‌شود.

جزئیات ممنوعیت حفاری نفتی

بر اساس گزارش خبرگزاری بلومبرگ، این تصمیم دولت بایدن شامل مناطقی از خلیج مکزیک شرقی و همچنین مناطق وسیعی از اقیانوس‌های اطلس و آرام می‌شود. با این حال، مناطق مرکزی و غربی خلیج مکزیک که حدود ۱۴ درصد از تولید نفت و گاز طبیعی ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، از این ممنوعیت مستثنی هستند و امکان اجاره‌نامه‌های جدید در این مناطق همچنان باقی خواهد ماند.

هدف‌گذاری برای مقابله با تغییرات اقلیمی

این اقدام، گامی مهم در جهت تحقق اهداف جو بایدن برای مقابله با تغییرات اقلیمی و کربن‌زدایی از اقتصاد ایالات متحده تا سال ۲۰۵۰ به شمار می‌رود. با ممنوعیت حفاری‌های جدید، بایدن تلاش دارد تا جایگاه خود را به عنوان یکی از رهبران جهانی در زمینه حفاظت از محیط زیست و کاهش آلاینده‌های کربنی تقویت کند.

استناد به قانون اراضی قفسه قاره‌ای خارجی

این تصمیم بر اساس بخشی از قانون «اراضی قفسه قاره‌ای خارجی» اتخاذ شده است. این قانون اختیارات گسترده‌ای به رئیس‌جمهور ایالات متحده برای ممنوعیت حفاری در مناطق خاص می‌دهد و به رؤسای جمهور آینده اجازه لغو این ممنوعیت را نمی‌دهد. بر اساس تجربه‌های گذشته، دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۷ تلاش کرد ممنوعیت‌های اعمال‌شده توسط باراک اوباما در مناطق قطب شمال و اقیانوس اطلس را لغو کند، اما یک قاضی فدرال در سال ۲۰۱۹ حکم داد که این قانون چنین اختیاری را به رئیس‌جمهور نمی‌دهد.

تأثیرات اقتصادی و زیست‌محیطی

این ممنوعیت علاوه بر تقویت سیاست‌های زیست‌محیطی، می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر صنعت نفت و گاز ایالات متحده داشته باشد. در حالی که برخی مناطق کلیدی همچنان برای حفاری باز هستند، این تصمیم به‌طور بالقوه می‌تواند سرمایه‌گذاری‌ها در پروژه‌های جدید را کاهش داده و تمرکز بیشتری بر انرژی‌های تجدیدپذیر ایجاد کند.

نتیجه‌گیری

ممنوعیت جدید حفاری‌های نفتی در آب‌های ایالات متحده، نقطه عطفی در سیاست‌های زیست‌محیطی دولت بایدن محسوب می‌شود. این اقدام نه تنها به کاهش تأثیرات زیست‌محیطی صنعت نفت کمک می‌کند، بلکه گامی استراتژیک در جهت کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و حرکت به سمت آینده‌ای پایدارتر به شمار می‌رود.