سرمایه‌گذاران در حال خارج کردن سرمایه خود از صندوق‌های قابل معامله‌ای (ETF) هستند که سهام شرکت‌های فعال در زمینه استخراج طلا را دنبال می‌کنند؛ این نشانه‌ای است که جذابیت این بخش پررونق ممکن است رو به کاهش باشد، حتی با وجود اینکه قیمت این فلز گران‌بها همچنان بالا است.
سهام شرکت‌های استخراج طلا در سال جاری جهش چشمگیری داشته‌اند، به‌طوری‌که رشد آن‌ها از افزایش 24 درصدی قیمت طلا پیشی گرفته و شاخص گسترده S&P 500 را پشت سر گذاشته‌اند؛ چرا که سرمایه‌گذاران در پی نگرانی‌ها درباره تجارت جهانی و هزینه‌های سنگین دولتی به دنبال دارایی‌های امن بوده‌اند. صندوق قابل معامله VanEck Gold Miners، که بزرگ‌ترین ETF در این حوزه محسوب می‌شود، از ابتدای سال تاکنون 57 درصد رشد داشته است.
با این حال، این عملکرد چشمگیر نتوانسته جلوی خروج سرمایه‌گذاران در ماه‌های اخیر را بگیرد. صندوق VanEck در تمام ماه‌های امسال—به‌جز ماه مه—با خروج خالص سرمایه مواجه بوده است. سایر صندوق‌ها نیز فشار فروش مشابهی را تجربه کرده‌اند: صندوق Sprott Gold Miners حتی در ماه مه که قیمت طلا به رکورد تاریخی رسید، با خروج سرمایه مواجه شد.
«مردم در واقع در جریان این رشد، سهام صندوق‌های ETF مرتبط با استخراج طلا را می‌فروشند،» جان چیامپاگلیا، مدیرعامل و مدیر ارشد اجرایی شرکت Sprott Asset Management LP گفت: «به‌طور کلی، ما ورود سرمایه جدیدی به این بخش مشاهده نمی‌کنیم.»
گرگ تیلور، مدیر ارشد سرمایه‌گذاری در شرکت PenderFund Capital Management Ltd، می‌گوید عوامل مختلفی باعث خروج سرمایه از این صندوق‌ها شده‌اند. به گفته او، سال‌ها خرج‌تراشی و بودجه‌نویسی بی‌رویه توسط شرکت‌های استخراج طلا باعث شده سرمایه‌گذاران نسبت به نگه‌داشتن طولانی‌مدت سهام این شرکت‌ها محتاط باشند، هرچند برخی از این شرکت‌ها در زمینه کنترل هزینه‌ها انضباط بیشتری پیدا کرده‌اند.
او گفت: «بیشتر مردم این بخش را به‌عنوان یک حوزه معاملاتی می‌بینند، نه جایی برای خرید و نگهداری بلندمدت.»
تیلور افزود: رشد پرشتاب سهام شرکت‌های معدنی ممکن است باعث شده باشد که معامله‌گران به دنبال سود در بخش‌های دیگری از بازار بروند، مانند سهام فناوری و بیت‌کوین. شاخص نزدک ۱۰۰، که بر شرکت‌های فناوری متمرکز است، از پایان ماه آوریل تاکنون ۱۰ درصد رشد داشته، در حالی که رشد صندوق VanEck در همین بازه ۸.۴ درصد بوده است.
تحلیل‌گران بانک آمریکا، در یادداشتی پژوهشی به تاریخ 29 مه به سرمایه‌گذاران توصیه کردند که «نفت بخرند، نه طلا» و اعلام کردند که این دو طبقه دارایی «در دو سرِ کاملاً متضاد از طیف ارزش نسبی معامله می‌شوند.» این بانک اشاره کرد که شاخص S&P 500 نسبت به قیمت نفت خام وست تگزاس اینترمدییت (WTI) با بالاترین ضریب قیمتی از زمان همه‌گیری کرونا در حال معامله است، که این می‌تواند نقطه ورود مناسبی برای سرمایه‌گذاری در نفت باشد؛ در حالی که نسبت این شاخص به قیمت طلا در محدوده میانگین تاریخی خود قرار دارد.
بانک‌های مرکزی
با این حال، طرفداران فلزات گران‌بها به‌سرعت به ویژگی‌های جذاب‌تر این بخش اشاره کرده‌اند. یکی از این ویژگی‌ها، نسبت ارزش سهام به سود شرکت‌ها است: با وجود رشد اخیر، سهام شرکت‌های معدنی در مقایسه با گذشته همچنان نسبتاً ارزان محسوب می‌شوند، چرا که افزایش قیمت طلا سودآوری آن‌ها را تقویت کرده است. برای نمونه، سهام شرکت Newmont Corp، بزرگ‌ترین شرکت استخراج طلا از نظر ارزش بازار، با نسبت قیمت به سود آینده ۱۳ معامله می‌شود؛ در حالی که این نسبت در پنج سال گذشته به‌طور میانگین ۲۰ بوده است.
اویس حبیب، تحلیل‌گر شرکت اسکوشیابانک در یادداشتی که روز پنج‌شنبه منتشر شد، نوشت که سهام شرکت‌های استخراج طلا طوری معامله می‌شوند که گویی کل ذخایر طلای آن‌ها با قیمت ۱۴۵۴ دلار به ازای هر اونس ارزش‌گذاری شده‌اند، که این رقم بسیار پایین‌تر از قیمت لحظه‌ای طلا است که روز پنج‌شنبه بعدازظهر به ۳۳۸۰ دلار به ازای هر اونس رسیده بود.
بروک تاکری، تحلیل‌گر تحقیقاتی شرکت Global X، گفت که کاهش هزینه‌های ورودی مانند قیمت‌های پایین‌تر نفت و دیزل می‌تواند در فصل‌های آتی با افزایش جریان نقدی، بازدهی شرکت‌های معدنی را بهبود بخشد.
یکی دیگر از عوامل حمایتی، خرید مستمر طلا توسط بانک‌های مرکزی است که برخی تحلیل‌گران انتظار دارند این روند به افزایش قیمت طلا و تقویت سهام شرکت‌های معدنی ادامه دهد. تحلیل‌گران گلدمن ساکس برآورد کرده‌اند که بانک‌های مرکزی هر ماه حدود ۸۰ تن طلا می‌خرند. بر اساس گزارش شورای جهانی طلا، مجموع خریدهای بانک‌های مرکزی و صندوق‌های ثروت ملی حدود ۱۰۰۰ تن در سال است که دست‌کم یک‌چهارم تولید سالانه طلای استخراج شده را تشکیل می‌دهد.
تاکری گفت: «آن‌ها در بازار حضور دارند و واقعاً نسبت به قیمت‌ها حساسیت چندانی ندارند.»
