اقتصاد کانادا در شرایط حساسی قرار دارد و به نظر می‌رسد بر روی یخ نازکی حرکت می‌کند. با چالش‌های اقتصادی و سیاسی متعددی که در سطح داخلی و بین‌المللی با آن مواجه است، کشور به دقت نیاز دارد که به بحران‌ها پاسخ دهد و راه‌حل‌هایی مؤثر برای آینده‌اش بیابد. آیا کانادا قادر خواهد بود از این شرایط دشوار عبور کند و ثبات اقتصادی خود را حفظ کند؟
رابرت بورجس می‌گوید در کانادا مشکلی وجود دارد. آیا این به خاطر 30000 دلار جبران خسارتی است که شرکت دلتا به مسافران پروازی که در تورنتو فرود اضطراری داشتند پرداخت کرده؟ یا به خاطر بازی هاکی امشب کانادا در برابر ایالات متحده است که دونالد ترامپ در شبکه اجتماعی خود، نخست‌وزیر کانادا، جاستین ترودو را مسخره کرده است؟ شاید مشکل چیزی بدتر باشد: یعنی خود اقتصاد.
توقف رشد
در زمین بازی هاکی، کانادا باید بتواند به خوبی در برابر ایالات متحده مقاومت کند. اما در زمین محکم، جایی که جنگ‌های تجاری در حال شکل‌گیری است و مواد معدنی حیاتی در معرض خطر قرار دارند، رابرت می‌گوید: “کانادا در این نبرد به طرز تأسف‌باری ناتوان است و پاسخ پیشنهادی به تعرفه‌های ایالات متحده پیامدهای فاجعه‌باری برای اقتصادی خواهد داشت که در حال حاضر در شرایط دشواری به سر می‌برد.”
به گفته رابرت، شما از طرز صحبت رئیس‌جمهور ایالات متحده درباره کانادا متوجه این موضوع نمی‌شوید. او طوری رفتار می‌کند که گویی “همسایه شمالی‌مان یک حقه زده و با هزینه آمریکایی‌های سخت کوش، زندگی خوشی دارد”. “به گفته ترامپ، ایالات متحده سالانه به میزان 200 میلیارد دلار به کانادا ‘یارانه’ می‌دهد. همان‌طور که هر دانشجوی اقتصاد می‌داند، تجارت بین اللمللی این گونه کار نمی‌کند.”
آیا می‌توانید کانادا را سرزنش کنید که می‌خواهد مقابله کند؟ اگر دوستی که به دشمنی تبدیل شده به طور علنی در شبکه‌های اجتماعی این گونه من را تحریک می‌کرد، حتماً عواقبی خواهد داشت:
من امروز صبح با تیم بزرگ هاکی آمریکاییم تماس می‌گیرم تا آن‌ها را به سمت پیروزی امشب در برابر کانادا تشویق کنم؛ کشوری که با مالیات‌های بسیار پایین‌تر و امنیت بسیار قوی‌تر، روزی، شاید به زودی، به ایالت پنجاه و یکم عزیز و بسیار مهم ما تبدیل خواهد شد.
اگر به حرف‌های ترامپ دقت کنید، او – که این هفته خود را یک پادشاه نامید – می‌گوید که تیم کانادا برای مدت طولانی وجود نخواهد داشت. هم جاستین ترودو و هم رهبر حزب محافظه‌کار، پیر پویلور، در وضعیتی ناامیدکننده به سر می‌برند. آن‌ها در حال بررسی مالیات‌هایی بر روی آبجو، شراب، غذا و لوازم خانگی آمریکایی هستند، حتی اگر چنین مالیات‌هایی به ضرر اقتصاد کشورشان باشد. رابرت می‌نویسد: “چنین واکنش‌هایی از نظر سیاسی خوب است زیرا رای‌دهندگان می‌خواهند که دولت به تهدیدها با قدرت پاسخ دهد”، اما این‌ها از نظر اقتصادی نامناسب هستند. حتی بدون تعرفه‌های تلافی‌جویانه، کانادا با “چیزی بین یک رکود شدید و یک رکود فاجعه‌آمیز” روبرو است.
✔️ خبر مرتبط: ترودو، نخست وزیر کانادا: در تلاشیم تا از اعمال تعرفه‌های تجاری جلوگیری کنیم
“اگر نکته مثبتی وجود داشته باشد، این است که ترامپ کانادا را وادار می‌کند که به مشکلات اقتصادی‌اش رسیدگی کند. این می‌تواند برای هر دو کشور یک پیروزی واقعی باشد.” به نظر می‌رسد این بازی هاکی خیلی مهم است، نه؟
رکود تورمی
اما این‌طور نیست که اقتصاد ایالات متحده در حال شکوفایی باشد. آندریا فلستد می‌گوید که وال‌مارت در حال تجربه رشد فروش کندتری است. بانک مرکزی (فدرال رزرو) بر روی نرخ‌های بهره توقف کرده است. در همین حال، مصرف‌کنندگانی که قبل از سال 1990 متولد شده‌اند، هنوز امیدوارند که بتوانند مرغ را به قیمت 5 دلار پیدا کنند.
بدتر از آن، رکود تورمی — که واژه‌ای است که در سال 1965 ابداع شده — اگر خطوط در این نمودار از جان آترز به هم نزدیک شوند، رکود تورمی می‌تواند دوباره به شکل زشت و خطرناکی ظهور کند:
تورم: به صورت موجی در حال آمدن است
جان می‌گوید “سابقه تاریخی خوبی برای یک موج دوم تورمی وجود دارد” و تایلر کاون نیز با او موافق است. او می‌نویسد: “”آخرین بار که اقتصاد ایالات متحده هم تورم بسیار بالا و هم بیکاری زیاد داشت، در اواسط دهه 1970 بود. در سال 1974 نرخ تورم به 12.2% و در سال 1975 بیکاری به 8.5% رسید.”
اما زمانی برای وحشت وجود ندارد. در حالی که تایلر می‌گوید امسال خبرهای بدی درباره افزایش اجاره، توقف دستمزدها و عدم قطعیت سیاسی خواهید خواند، او همچنین اشاره می‌کند که “این احتمالاً یکی از رکودهای تورمی ملایم‌تر در تاریخ خواهد بود. در یک نقطه خاص، فکر می‌کنم ما این کلمات را اختراع می‌کنیم تا به خودمان توهم کنترل بر روایت‌هایی بدهیم که از دست‌مان خارج شده‌اند!
بیشتر بخوانید:
