رئیس بانک مرکزی چین اعلام کرده است که ثبات یوان به ثبات بازارهای مالی جهانی و اقتصادهای سراسر جهان کمک کرده است و این موضوع را با دلار مقایسه کرد که به عنوان بخشی از پیامدهای تعرفه‌های دونالد ترامپ افزایش یافته است.
در حالی که بسیاری از ارزها اخیراً در برابر دلار آمریکا تضعیف شده‌اند، یوان به طور عمده پایدار باقی مانده است، این سخنان را پان گونگ‌شنگ، رئیس بانک مرکزی چین، روز یکشنبه در سخنرانی اصلی خود در یک کنفرانس در العلا، عربستان سعودی بیان کرد.
پان در این کنفرانس که توسط صندوق بین‌المللی پول و وزارت دارایی عربستان سعودی برگزار شده بود، گفت: “یک یوان پایدار نقش کلیدی در حفظ ثبات مالی و اقتصادی جهانی ایفا کرده است. ما در زمان‌هایی که نرخ ارز از حد خود فراتر می‌رود، سیاست‌های احتیاطی کلان را اتخاذ خواهیم کرد تا نرخ برابری رنمینبی را در سطحی تطبیقی و تعادلی به طور اساسی پایدار نگه داریم.”
چین در حال قرار دادن یوان به عنوان رقیبی برای دلار آمریکا است، که ادامه تلا‌ش‌های رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ برای تبدیل چین به یک قدرت مالی با ارزی است که به اندازه کافی پایدار باشد تا نقشی در حال رشد در تجارت جهانی ایفا کند. بانک مرکزی چین در ماه‌های اخیر اولویت خود را بر دفاع از یوان در برابر فشار برای تضعیف آن قرار داده است و حتی پس از آنکه ترامپ تعرفه اضافی 10 درصدی بر کالاهای چینی اعمال کرد، سیاست پولی تسهیلی را به تأخیر انداخته است.
واکنش پکن این بوده است که حمایت خود را با تعیین نرخ مرجع روزانه قوی‌تر و تنظیم کنترل‌های سرمایه‌ای افزایش دهد، با استفاده از یکی از ابزارهای احتیاطی کلان بانک مرکزی چین برای اجازه دادن به استقراض بیشتر از خارج از کشور.
یوان در طول سال گذشته در یک دامنه محدود بین 7 و 7.3 در مقابل دلار نوسان کرده است، حتی در حالی که فاصله بین بازدهی اوراق قرضه 10 ساله دولت‌های آمریکا و چین به سطح بی‌سابقه‌ای گسترش یافته است. این ثبات در مقایسه با کاهش ارزش شگفت‌انگیز یوان توسط بانک مرکزی چین در سال 2015 قرار دارد، زمانی که فروش وحشت‌زده پس از آن، این ارز را در عرض 16 ماه 12% ضعیف‌تر کرد.
طبق گفته اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری ایالات متحده: پیام واشنگتن این است که “سیاست دلار قوی به طور کامل تحت ترامپ حفظ شده است”. در طول کمپین انتخاباتی، ترامپ نگرانی خود را در مورد قدرت دلار ابراز کرده بود، چرا که این امر باعث گران‌تر شدن محصولات آمریکایی در بازارهای خارجی می‌شود.
✔️ خبر مرتبط: آشنایی کامل با ساختار سیاسی در چین
اما قدرت دلار هم‌اکنون برای بازارهای نوظهوری مانند اندونزی دردسرساز شده است و برنامه‌ها برای کاهش هزینه‌های استقراض را پیچیده کرده است، چرا که تهدید به احیای فشارهای قیمتی در سطح جهانی می‌کند.
برای چین، استراتژی دفاع از یوان خطراتی برای اقتصاد داخلی به همراه دارد. یک ارز قوی‌تر واردات را گران‌تر می‌کند در حالی که تقاضای مصرف‌کننده هم‌اکنون ضعیف است و پس از آن که کاهش قیمت‌ها برای دومین سال متوالی در 2024 ادامه یافت، این فشار بیشتر می‌شود.
چین اکنون در مسیر طولانی‌ترین دوره کاهش قیمت‌های عمومی اقتصاد از دهه 1960 قرار دارد، طبق گفته تحلیلگران، که این امر یک آسیب‌پذیری کلیدی را آشکار می‌کند که احتمالاً توسط رشد اقتصادی در پایان سال گذشته پنهان شده بود.
پان در طول سخنرانی خود گفت: “رشد قیمت‌های داخلی و تقاضای مصرف‌کننده می‌تواند قوی‌تر باشد”، که این اشاره‌ای غیرمستقیم به فشارهای کاهش قیمت‌ها بود. او افزود که اقتصاد در گذشته عمدتاً توسط سرمایه‌گذاری پیش می‌رفت و حالا مقامات بیشتر بر مصرف متمرکز شده‌اند.
طبق گفته پان، سیاست‌های چین در جهت حمایت از مصرف شامل تلاشی برای افزایش درآمد خانوارها، ارائه یارانه‌های مصرف بیشتر و تقویت شبکه ایمنی اجتماعی است.
رئیس بانک مرکزی گفت که اقتصاد کشور هنوز سالم است و ریسک‌های ناشی از بدهی‌های دولت‌های محلی و بازار مسکن کاهش یافته است. او افزود که دومین اقتصاد بزرگ جهان رویکرد مالی فعال‌تری اتخاذ خواهد کرد و سیاست پولی تسهیلی را به کار خواهد بست.
مقامات تحت رهبری شی در حال برنامه‌ریزی برای افزایش هزینه‌های دولتی و کاهش نرخ بهره هستند، در حالی که ثروت خانوارها پس از رکود طولانی مدت بازار مسکن تحت فشار قرار دارد. افزایش مصرف به اولویت اقتصادی اصلی در سال جاری تبدیل شده است، که تنها دومین بار در حداقل یک دهه است که چنین اتفاقی می‌افتد.
پان گفت که چین با خطراتی از جمله “افزایش حمایت‌گرایی تجاری، تنش‌های ژئوپولیتیکی و تجزیه اقتصاد جهانی” روبه‌رو است. او افزود که مقامات چینی همچنان به باز شدن اقتصاد متعهد هستند و اظهار داشت که کشور قصد دارد “تجارت آزاد” و رقابت منصفانه را ترویج کند.
او گفت: “ما اکنون با عدم قطعیت‌های سیاستی در برخی از اقتصادها روبه‌رو هستیم. اگر حمایت‌گرایی تشدید شود، نوسانات تجاری افزایش یافته و به تجارت و سرمایه‌گذاری آسیب خواهد زد، انتظارات تورمی را بالا خواهد برد و رشد میان‌مدت اقتصاد جهانی را تضعیف خواهد کرد.”
بیشتر بخوانید:
