سخنرانی دومین مراسم تحلیف دونالد ترامپ در روز دوشنبه با روحیات شخص او هم‌خوانی داشت. این سخنرانی بیشتر شبیه به یک نطق انتخاباتی بود تا جشن گرفتن یک هدف والاتر. این موضوع قابل پیش‌بینی بود. ترامپ از شاعرانگی دوری می‌کند و به نثر عملی و قانع‌کننده پایبند است، حتی زمانی که غیرعملی و تحریک‌آمیز به نظر می‌رسد.
پیش از این سخنرانی، پیش‌بینی‌هایی وجود داشت که ترامپ ممکن است بر “وحدت” تأکید کند. پیش‌بینی‌های مشابهی در مورد سخنرانی او در کنوانسیون ملی جمهوری‌خواهان در ماه ژوئیه نیز مطرح شده بود. اما “وحدت” در آن مراسم تقریباً حضوری نداشت و در سخنرانی روز دوشنبه نیز ترامپ فقط از این واژه استفاده کرد. او وعده داد که “روح جدیدی از وحدت” را به جهان خواهد آورد و اعلام کرد که “وحدت ملی اکنون در حال بازگشت به آمریکا است”، در حالی که محتوای سخنرانی او نشان‌دهنده خلاف این ادعا بود.
ترامپ سخنرانی را ارائه داد که خودش می‌خواست و ما باید حرف او را همان‌طور که بیان کرد بپذیریم. او مصمم است که ساختار دولت ایالات متحده را بازآرایی کند، برتری آمریکا در جهان را بازگرداند، مهاجرت را سرکوب کند، ابتکارات مربوط به متنوع سازی (diversity initiatives) را کنار بگذارد، بحران آب‌وهوا را نادیده بگیرد، محدودیت‌های قوانین فدرال را کاهش دهد و نسخه خود از رشد اقتصادی را در اولویت قرار دهد. او همچنین تلاش کرد تاریخ را بازنویسی کند. ترامپ بار دیگر در سخنانش، درباره دزدیده شدن انتخابات ریاست‌جمهوری 2020 صخبت کرد و سپس تقریباً همه متهمان و محکومان مرتبط با شورش 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره، همان جایی که دوره دوم ریاست‌جمهوری خود را آغاز کرد، عفو کرد. (عبارت “diversity initiatives” به مجموعه اقدام‌ها، برنامه‌ها یا سیاست‌هایی اطلاق می‌شود که هدفشان افزایش تنوع در محیط‌های مختلف مانند محل‌های کار، مدارس، دانشگاه‌ها یا جامعه به‌طور کلی است. این ابتکارات معمولاً به منظور ارتقاء فرصت‌های برابر برای افراد با پیشینه‌های مختلف از نظر نژادی، قومی، جنسیتی، مذهبی، اجتماعی و سایر ویژگی‌های فردی و فرهنگی طراحی می‌شوند. هدف این برنامه‌ها اغلب کاهش تبعیض و ایجاد محیط‌های بیشتر شمول و متنوع است.)
تا پایان روز، ترامپ موجی از دستورات اجرایی را امضا کرد که شامل بستن مرز جنوبی به‌عنوان بخشی از اعلام وضعیت اضطراری برای مهار مهاجرت، پایان دادن به حق شهروندی بر اساس تولد، خارج کردن آمریکا از ابتکارات جهانی آب‌وهوا و سلامت عمومی، تعویق ممنوعیت تیک‌تاک و آغاز بررسی‌های مربوط به تخلفات ادعایی در چندین آژانس فدرال بود. او بیش از هفتاد دستور اجرایی جو بایدن را لغو کرد، از جمله دستوراتی که قیمت داروهای تجویزی را کاهش می‌داد، حفاری در مناطق ساحلی خاص را ممنوع می‌کرد و به نیروهای نظامی تراجنسیتی اجازه خدمت می‌داد.
ترامپ همچنین استخدام در سطح فدرال را متوقف کرد و خواستار بازگشت کارمندان دولتی به محل کار شد. او در ادامه شب به خبرنگاران گفت که ممکن است تعرفه‌های تنبیهی علیه مکزیک و کانادا اعمال کند. دستورات اجرایی راهنمای اقدامات آژانس‌های فدرال هستند. آن‌ها قانون محسوب نمی‌شوند و بسیاری از دستورات ترامپ ممکن است در دادگاه با چالش مواجه شوند. با این حال، این اقدامات به‌عنوان یک بیانیه اولیه تلقی می‌شوند.
✔️ خبر مرتبط: دستورات اجرایی ترامپ در روز اول ریاست جمهوری برای بازسازی سیاست‌های مرزی و مهاجرتی
اگرچه ترامپ از تصویر “قتل‌عام آمریکایی” که سخنرانی افتتاحیه نخستین دوره ریاست‌جمهوری هشت سال پیش را تعریف می‌کرد، یاد نکرد، اما تلاش دوم او نیز با تصاویری از یک آمریکای ضعیف و تهدیدشده تزئین شده بود؛ کشوری که چنان فروپاشیده و گرفتار است که تنها یک معجزه می‌تواند آن را نجات دهد. در همین راستا، او به حضار در روتوندای کنگره و مخاطبان جهانی یادآوری کرد که تابستان گذشته از گلوله یک تروریست جان سالم به در برد، چرا که به گفته خودش: “خداوند مرا نجات داد تا دوباره آمریکا را بزرگ کنم.”
این رویکرد نیز برای ترامپ چیزی آشنا است. او به طور مکرر در اولین دوره ریاست‌جمهوری خود از خودش به‌عنوان “برگزیده” یاد می‌کرد. بدون شک این مسئله برای یک سخنرانی تحلیف نیز کافی به نظر می‌رسید. علاوه بر این، هرچه مردم بیشتر باور کنند که در هرج و مرج گرفتار شده‌اند، تمایل بیشتری خواهند داشت که به یک نیروی الهی یا یک شخصیت اقتدارگرا که وضعیت اضطراری ملی اعلام می‌کند، برای نجات خود تکیه کنند.
ترامپِ گذشته را با حال در هم آمیخت. او با یادآوری تسخیر غرب آمریکا و مفهوم “سرنوشت آشکار” از قرن نوزدهم، وعده داد که کانال پاناما را بازپس می‌گیرد، خلیج مکزیک و دنالی را تغییر نام دهد و پرچم ایالات متحده را روی مریخ بکارد (که این موضوع باعث خوشحالی ایلان ماسک شد و مورد تشویق حضار قرار گرفت).
او دوران ریاست جمهوری ویلیام مک‌کینلی را به‌عنوان الگویی برای مسیری مبتنی بر تعرفه‌ها برای رسیدن به شکوفایی اقتصادی امروز معرفی کرد. ترامپ اشاره کرد که آمریکایی‌ها برده‌داری را پایان دادند، اما نادیده گرفت که بسیاری از آنان زمانی از برده‌داری سود می‌بردند و حتی برای حفظ آن جنگ تجزیه‌طلبانه‌ای به راه انداختند. او همچنین وعده داد که از قانون دشمنان خارجی مصوب 1798 برای هدف قرار دادن باندها و جنایتکاران خارجی که در آمریکا فعالیت می‌کنند استفاده کند، ابزاری که آن را برای برنامه گسترده‌تر خود برای اخراج میلیون‌ها مهاجر نیز مفید می‌داند.
✔️ خبر مرتبط: پنج نکته کلیدی از ساعات اولیه ریاست جمهوری دوم ترامپ که باید بدانید!
او همواره در میدانی از تحریف واقعیت رشد کرده و دوام آورده است و اجازه نداد واقعیت به سخنرانی تحلیف او نیز نفوذ کند.
او گفت که تضمین خواهد کرد ایالات متحده “دوباره یک ملت ثروتمند شود.” (تولید ناخالص داخلی آمریکا در حال حاضر بیشتر از مجموع سه کشور ثروتمند بعدی است.) او گفت که قصد دارد وضعیت اضطراری ملی در حوزه انرژی اعلام کند. (تولید نفت آمریکا در بالاترین رکورد خود قرار دارد و صنعت پررونق انرژی نگران مازاد عرضه است.)
او وعده داد که تورم را شکست دهد و “هزینه‌ها و قیمت‌ها را به سرعت کاهش دهد.” (برنامه تعرفه‌ای او، اگر اجرایی شود، احتمالاً تأثیری معکوس خواهد داشت.) او گفت که می‌خواهد “تمام سانسورهای دولتی” را متوقف کند و “آزادی بیان را به آمریکا بازگرداند.” (او به طور مکرر از رسانه‌ها شکایت کرده است و دولت آینده او از هم‌اکنون تهدیدهای نظارتی علیه مطبوعات را مطرح کرده است.)
او “حاکمیت قانون” را ستایش کرد. (او یک جنایتکار محکوم است و در تحریک شورش 6 ژانویه 2021 نقش داشته است.) او از بحران “فساد” در دولت فدرال ابراز نگرانی کرد. (او قصد دارد به صنعت رمزارز که خود و خانواده‌اش در آن سرمایه‌گذاری قابل توجهی دارند، حمایت فدرال اعطا کند.)
او گفت که قصد دارد “قوی‌ترین نیروی نظامی که جهان تاکنون دیده است” را بسازد. (هزینه‌های نظامی آمریکا در حال حاضر در بالاترین رکورد خود قرار دارد.) او گفت که دوران ریاست‌جمهوری او باعث خواهد شد که ایالات متحده به یک “ملت آزاد، مستقل و حاکم” تبدیل شود.
او همچنین تلاش کرد تا از کارگران آمریکایی، “کشاورزان و سربازان، کابوی‌ها و کارگران کارخانه‌ها، کارگران فولاد و معدنچیان زغال‌سنگ، افسران پلیس و پیشگامان” که اقتصاد آمریکا را تأمین کرده‌اند، ستایش کند. بخش قابل توجهی از این کارگران به او در انتخابات دوباره کمک کردند.
او به این رأی‌دهندگان و دیگران در روز دوشنبه گفت که “آزادی”، “قانون اساسی” و “خدای ما” را در آغوش خواهد گرفت و به طور خصوصی، مشابه فیلم علمی تخیلی “روز استقلال”، اعلام کرد که “20 ژانویه 2025، روز آزادی است.”
ترامپ علاقه دارد خود را با پیشینیان ریاست‌جمهوری مقایسه کند، و رونالد ریگان یکی از مقایسه‌های رایج است. اما دو سخنرانی تحلیف ریگان به‌طور برجسته‌ای به سمت بردباری و وحدت اشاره داشت، مواردی که ترامپ هیچ‌گاه قادر به پذیرش آن‌ها نبوده است. ریگان در سال 1981 گفت: “چطور می‌توانیم کشورمان را دوست داشته باشیم و هموطنان را دوست نداشته باشیم؛ و با دوست داشتن آن‌ها، دست یاری به سویشان دراز کنیم وقتی می‌افتند، آن‌ها را درمان کنیم وقتی بیمارند، و فرصت فراهم کنیم تا خودکفا شوند.” او در سال 1985 نیز گفت: “بیایید تصمیم بگیریم که ما، مردم، یک جامعه فرصتی آمریکایی بسازیم که در آن همه ما — سفید و سیاه، غنی و فقیر، جوان و پیر — با هم پیش برویم، شانه به شانه.”
دست یاری دراز کردن؟ نه، نه. ترامپ یک دعوای خشونت‌آمیز را می‌خواهد — و او حزب جمهوری‌خواه را به شکل خود بازسازی کرده است. او همچنین در مورد سیاست‌ها و ارزش‌هایی که سیاستمداران دوران ریگان نیز به آن‌ها باور داشتند اما سعی می‌کردند آن‌ها را پنهان نگه دارند، به صراحت صحبت می‌کند. ترامپ نقاب را کنار زده است و حامیانش این صراحت را تازه و خوشایند می‌یابند.
ترامپ در ماه ژوئن 79 ساله می‌شود. او به اندازه کافی پیر است که بداند سخنرانی‌ها، چه ریشه در نثر داشته باشند و چه شعر، تنها تا حدی می‌توانند رئیس‌جمهورها را پیش ببرند. عمل کردن به وعده‌ها و وارد شدن به جبهه‌های قانون‌گذاری جایی است که اقدام واقعی رخ می‌دهد. او در روز دوشنبه اعلام کرد: “من با شما هستم، برای شما مبارزه خواهم کرد و برای شما پیروز خواهم شد.”
