ایالات متحده در زمینه واردات فولاد و آلومینیوم به شدت به کشورهای دیگر وابسته است. با توجه به سهم قابل توجه واردات این دو فلز از کشورهای مختلف، تغییرات در سیاست‌های تجاری و تعرفه‌ها می‌تواند تاثیرات زیادی بر صنایع داخلی و روابط تجاری بین‌المللی داشته باشد. در این راستا، اقدام اخیر رئیس‌جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، در افزایش تعرفه‌های واردات فولاد و آلومینیوم، به‌ویژه بر واردات از کشورهای همسایه و متحدان نزدیک، واکنش‌های مختلفی را در پی داشته است. این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر این تغییرات تعرفه‌ای بر شرکای تجاری اصلی ایالات متحده و پیامدهای آن برای صنایع داخلی و روابط بین‌المللی می‌پردازد.
رئیس‌جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، روز دوشنبه تعرفه‌های واردات فولاد و آلومینیوم را به طور قابل توجهی افزایش داد و آن را به 25% ثابت “بدون استثنا یا معافیت” رساند. این اقدام به امید حمایت از صنایع در حال افول ایالات متحده است، اما همچنین این ریسک را دارد که جنگ تجاری چندجانبه‌ای را به راه بیندازد.
فولاد
تقریباً یک چهارم از تمام فولاد استفاده شده در ایالات متحده وارداتی است که بخش عمده‌ای از آن از کشورهای همسایه مانند مکزیک و کانادا یا متحدان نزدیک در آسیا و اروپا مانند ژاپن، کره جنوبی و آلمان تأمین می‌شود.
اگرچه چین بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده فولاد در جهان است، مقدار بسیار کمی از آن به ایالات متحده ارسال می‌شود. تعرفه‌های 25 درصدی که در سال 2018 اعمال شدند، بیشتر فولاد چینی را از بازار ایالات متحده خارج کردند.
چین سال گذشته 508000 تن خالص فولاد به ایالات متحده صادر کرد که معادل 1.8% از کل واردات فولاد آمریکا بود.
آلومینیوم
در مورد آلومینیوم، ایالات متحده بیشتر به واردات وابسته است. تقریباً نیمی از تمام آلومینیوم مصرفی در ایالات متحده وارداتی است و بخش عمده‌ای از آن از همسایه‌ی کانادا می‌آید. واردات کانادا در سال گذشته به 3.2 میلیون تن رسید که دو برابر مجموع واردات از نه کشور بعدی بود.
بزرگ‌ترین منابع بعدی واردات، امارات متحده عربی و چین هستند که به ترتیب 347034 و 222872 تن واردات آلومینیوم به ایالات متحده را تأمین می‌کنند.
صنعت ذوب آلومینیوم ایالات متحده از نظر جهانی کوچک است. ظرفیت کل ذوب در این کشور طبق گزارش سرویس زمین‌شناسی ایالات متحده تنها 1.73% از ظرفیت جهانی را تشکیل می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
