هدف رشد اقتصادی 5 درصدی چین در سال جاری، با توجه به کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده، چشم‌انداز نامطمئن برای صادرات این کشور و بازار همچنان متزلزل املاک، بلندپروازانه به نظر می‌رسد. پکن در اواخر سپتامبر با بسته‌ای از اقدامات محرک واکنش نشان داد که باعث افزایش تاریخی بازار سهام شد. پس از ناامیدی سرمایه‌گذاران در مورد میزان حمایت، چین وعده اقدامات جدیدی برای حمایت از بخش املاک داد و به استقراض بیشتر دولت برای تقویت اقتصاد اشاره کرد. حتی با وجود این‌ها، هدف رشد همچنان بلندپروازانه به نظر می‌رسد. فشارهای تورمی همچنان ادامه دارد و این ریسک وجود دارد که دومین اقتصاد بزرگ جهان پس از 30 سال رشد بی‌سابقه، به سمت دوره‌ای از ضعف طولانی‌مدت به سبک ژاپن پیش برود.

تولید ناخالص داخلی چین از سال 1985 تا 2023
چه اتفاقی در اقتصاد رخ داده است؟
قبل از آخرین دوره محرک‌ها، اکثریت قریب به اتفاق بانک‌های جهانی انتظار داشتند که اقتصاد چین به هدف امسال نرسد. فشار تورم در حال افزایش بود، به طوری که قیمت خانه‌های نوساز بیشترین کاهش را از سال 2014 داشت و اطمینان مصرف کننده به پایین‌ترین حد خود در بیش از یک سال و نیم گذشته رسید. دولت به تولید و صادرات تکیه کرد تا بهبود یابد. کمتر از یک پنجم اقتصاددانان مورد نظر بلومبرگ پیش‌بینی می‌کردند که تولید ناخالص داخلی در سال 2024 به میزان 5 درصد افزایش یابد، در حالی که تحلیل‌گران مانند بانک آمریکا این سوال را مطرح کردند که چرا سیاست‌های مالی و پولی برای احیای تقاضای داخلی موثر نیستند. در حالی که صادرات به بالاترین میزان خود در نزدیک به دو سال گذشته رسیده است، پکن با عقب نشینی کشورهایی که نگران تأثیر کالاهای ارزان قیمت از بزرگترین کشور تولیدکننده جهان هستند، مواجه شده است. مقامات ارشد مانند معاون وزیر دارایی لیائو مین از قدرت صنعتی چین دفاع کرده و اعلام کرد که محصولات تولیدی این کشور ارزش خوبی برای پول ایجاد می‌کند و می‌تواند به مهار تورم در مقیاس جهانی کمک کند.
آخرین اقدامات محرک چین چه بود؟
پس از مدت‌ها عدم تمایل به اتخاذ اقدامات تهاجمی‌تر، دفتر سیاسی - متشکل از 24 مقام ارشد حزب کمونیست از جمله رئیس جمهور چین - در نشست سپتامبر متعهد شد که اهداف اقتصادی سالانه را دنبال کند و کاهش بازار املاک را متوقف کند. تمرکز اصلی آخرین سیاست‌ها، تثبیت بخش املاک و مستغلات است، با اقداماتی مانند کاهش نرخ وام مسکن معوق و محدودیت‌های کمتر در بازار مسکن. مقامات با هماهنگی بانک مرکزی، نرخ‌های بهره را کاهش دادند، نقدینگی را برای تشویق به وام‌دهی بانکی افزایش دادند و 340 میلیارد دلار برای تقویت بازار سهام چین متعهد شدند. لان فوآن، وزیر دارایی، سپس از یک جلسه توجیهی در اواسط اکتبر استفاده کرد و اعلام کرد که دولت‌های محلی مجاز خواهند بود از اوراق قرضه ویژه برای خرید خانه‌های فروخته نشده استفاده کنند، در حالی که نشانه‌ای از یک تجدیدنظر نادر در بودجه است که ممکن است به زودی انجام شود. اگرچه لان نتوانست محرک بیشتری را تعیین کند، اما خوش بینی محتاطانه بازار سهام را در انتظار حمایت مالی بیشتر فرا گرفت.

• بیشتر بخوانید: بحران املاک در چین: آیا اوراق قرضه ویژه می‌توانند راه‌حل باشند؟
  

چرا رکود چین برای بقیه جهان یک مشکل است؟
بسیاری از مشاغل و تولیدات جهان به چین بستگی دارد. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند که چین تا سال 2028 با سهمی 22.6 درصدی – دو برابر سهم ایالات‌متحده – به عنوان بزرگترین مشارکت‌کننده در رشد جهانی باقی خواهد ماند. کشورهای صادرکننده مواد معدنی مانند برزیل و استرالیا به ویژه به فراز و نشیب سرمایه گذاری در زیرساخت‌ها و املاک چین حساس هستند. به عنوان مثال، رکود داخلی مقدار زیادی فولاد را برای جذب اقتصاد محلی ایجاد کرد و صادرات این فلز را افزایش داد که به کاهش قیمت‌ها در سطح جهانی کمک کرد و شرکت‌ها را در کشورهایی مانند شیلی در مضیقه فرو برد. تقاضای ضعیف در چین نیز به سود خودروسازان از استلانتیس (Stellantis) گرفته تا آستون مارتین (Aston Martin) آسیب می‌زند. در همین حال، مصرف‌کنندگان چینی که به‌طور فزاینده‌ای صرفه‌جویی می‌کنند، فروش برندهای جهانی مانند استارباکس و استه لودر (Estée Lauder)، شرکت لوازم آرایشی و بهداشتی آمریکایی، کاهش دادند.

سهم مشارکت در رشد اقتصاد جهانی
مشکل کجاست؟
اقتصاد 18 تریلیون دلاری چین در طیف وسیعی از بخش‌ها با مشکل مواجه شده است. فعالیت تولیدی از سپتامبر، از آوریل 2023، سه ماه، در حال انقباض بوده است. تلاش‌های ایالات متحده برای قطع کردن عرضه نیمه هادی‌های پیشرفته به چین و سایر فناوری‌هایی که می‌تواند رشد اقتصادی آینده را پیش ببرند - رویکردی که مقامات واشنگتن آن را "رقابت استراتژیک" می‌نامند و چین آن را "محدود کردن" می‌خواند، اوضاع را بدتر می‌کند. اطمینان در داخل آنقدر شکننده شد که وام‌های بانکی چین به اقتصاد واقعی تابستان امسال برای اولین بار در 19 سال گذشته کاهش یافت. ترازنامه‌های دولت‌های محلی با کمبود نقدینگی، که در حال حاضر مملو از بدهی‌های پنهان هستند، از جمله قربانیان افت قیمت املاک هستند. درآمد آن‌ها از فروش زمین با نرخ بی سابقه‌ای در حال کاهش بوده است، که باعث می‌شود معکوس کردن کاهش هزینه‌کرد بودجه درست زمانی که اقتصاد به شدت به حمایت مالی نیاز دارد، دشوارتر شود.
چه اتفاقی برای تقاضای مصرف کنندگان چین افتاده است؟
خوش‌بینی بالا بود چرا که چین در اواخر سال 2022 از محدودیت‌های همه گیری ویروس کرونا خارج شد و مرزهای خود را دوباره باز کرد تا این کشور شاهد بهبود سریع هزینه‌های مصرف‌کننده با «خرید انتقام‌جویانه» و سفر باشد. این بهبودی با نگرانی مردم در مورد رشد ضعیف برای بیکاری و درآمد، ادامه دار نبود. بحران چند ساله املاک و مستغلات همچنین حدود 18 تریلیون دلار از ثروت خانوارها را از بین برد و مردم را وادار کرد که به جای خرج کردن، پس انداز کنند و چین را به طولانی ترین دوره تورم منفی از سال 1999 سوق داد. گردشگران چینی در طول تعطیلات طولانی خود که در اوایل اکتبر به پایان رسید، در مقایسه با ارقام قبل از همه گیری، پول کمتری خرج کردند. بر اساس محاسبات بلومبرگ بر اساس ارقام وزارت گردشگری، هزینه‌کرد هر سفر نسبت به پنج سال قبل 2.1 درصد کاهش یافته است. بیکاری همچنان یک نگرانی بزرگ است که با سرکوب قانونی شرکت‌های بزرگ فناوری که بسیاری از فارغ التحصیلان جوان و جاه طلب را از مسیر شغلی پردرآمد محروم کرده، بدتر شده است. نرخ بیکاری جوانان در ماه اوت برای دومین ماه متوالی افزایش یافت و به بالاترین سطح خود در سال جاری رسید.

نرخ بیکاری جوانان چین در ماه اوت همچنان در حال افزایش است
در بازار املاک چه خبر است؟
از زمان روی کار آمدن رئیس جمهور شی جین پینگ در یک دهه پیش، املاک و مستغلات موتور اصلی رشد اقتصادی چین بوده است. دولت تلاش کرد در سال 2020 توسعه دهندگان بدهکار را سرکوب کند تا ریسک‌های سیستم مالی را کاهش دهد. این امر قیمت مسکن را پایین آورد و بسیاری از شرکت‌های ضعیف‌تر نکول کردند. بسیاری از توسعه‌دهندگان ساخت خانه‌هایی را که قبلاً فروخته بودند، اما هنوز تکمیل نشده بودند را متوقف کردند و این امر باعث شد که برخی از مردم بازپرداخت وام‌هایی را که برای تأمین مالی این املاک گرفته بودند، متوقف کنند. این آشفتگی زنگ خطری برای بسیاری از چینی‌ها بود که مدت ها است ملک را یک سرمایه گذاری مطمئن می‌دانستند و از آن به عنوان ذخیره ثروت استفاده می‌کردند. این درد تا سال 2024 ادامه یافت و روند کاهشی را از اوایل سال 2022 ادامه داد. در ماه مه، چین از گسترده‌ترین تلاش خود برای احیای بازار املاک رونمایی کرد. اما پیشرفت در طرح‌هایی که شامل برنامه ارائه 300 میلیارد یوان (42 میلیارد دلار) بودجه بانک مرکزی برای کمک به شرکت‌های تحت حمایت دولت برای خرید خانه‌های فروخته نشده از توسعه‌دهندگان است، کند بوده است. با توجه به اقتصادی غیرجذاب این طرح برای مقامات محلی، تنها بخشی از بیش از 200 شهر که دولت مرکزی آنها را به مشارکت دعوت کرده است، به این فراخوان برای کمک به جذب مازاد مسکن توجه می‌کنند.

بیشتر بخوانید:  اقدامات محرک جدید چین و چشم‌ انداز قیمت نفت

رکود فروش مسکن در چین در ماه سپتامبر عمیق تر شد
آیا آخرین محرک‌ها مشکل را برطرف خواهد کرد؟
به گفته بلومبرگ اکونومیکس، بسته محرک ممکن است رشد را بین 1 تا 1.1 درصد در چهار فصل آینده افزایش دهد. این افزایش برای سال جاری 20 نقطه پایه پیش بینی می‌شود. این امر چین را به هدف رشد 5 درصدی نزدیک می‌کند. اما غلبه بر تورم منفی و معکوس کردن ناامیدی بخش املاک امری دشوار خواهد بود. دستیابی به آن تا حد زیادی به مقیاس منابع مالی بستگی دارد که سیاست گذاران تصمیم می‌گیرند متعهد شوند. به علاوه، یک سری اختلافات تجاری در حال تشدید پتانسیل کاهش رشد را دارد و عرضه بیش از حد عظیم مسکن به این معنی است که مدتی طول می‌کشد تا هرگونه محرک ملکی به ساخت و ساز واقعی سرازیر شود. با کاهش جمعیت و کند شدن شهرنشینی، عوامل ساختاری نسبتاً کمتری وجود دارد که تقاضای مسکن را افزایش می‌دهد. در نتیجه، این کشور می‌تواند در حالی که مشکلات بدهی خود را حل کند، با یک دوره طولانی رشد ضعیف روبرو شود، درست همانطور که ژاپن در دهه پس از ترکیدن حباب‌های دارایی و بورس در آنجا انجام داد.
سرمایه گذاران چه می‌خواهند؟
سرخوشی که در ابتدا با اقدامات محرک اخیر چین همراه بود، شکننده بود چرا که سرمایه‌گذاران به دنبال هزینه‌کرد مالی بیشتر و صدور اوراق بودند تا از رکود جلوگیری کنند و اطمینان حاصل کنند که سایر اقدامات تسهیل کننده محرک واقعی را به همراه دارند. نخست وزیر لی چیانگ اخیراً با اشاره به نگرانی‌ها قول داد که هنگام تدوین سیاست‌های اقتصادی "به صدای بازار گوش دهد". وعده‌ها و ناکامی‌ها دارایی‌ها را تحت تأثیر قرار داده است، به طوری که سهام چینی فهرست شده در هنگ‌کنگ در عرض چند روز بیش از 30 درصد افزایش یافت، قبل از اینکه بدترین دوره خود را از سال 2008 متحمل شود. برای برخی از تحلیلگران، نقطه عطفی در حال حاضر فرا رسیده است. در اواسط اکتبر، شرکت گلدمن ساکس پیش‌بینی‌های خود را برای رشد چین در سال‌های 2024 و 2025 ارتقا داد، اگرچه همچنان آن را برای هر دو سال کمی کمتر از 5 درصد می‌داند. این موسسه هشدار داد که چالش‌های ساختاری مانند وخامت جمعیتی می‌تواند اقتصاد را در بلند مدت متوقف کند. در حال حاضر، این مسئولیت بر عهده پکن است که از تعهدات خود با پول واقعی پشتیبانی کند و از چرخه رونق و رکود دیگری جلوگیری کند.

بیشتر بخوانید

• آشنایی کامل با ساختار سیاسی در چین
• آیا هند می‌تواند جایگزین چین به عنوان کارخانه جهان شود؟